2020 — საინტერესო სტატიები კანაფის მოყვანაზე

რაც შეეხება კითხვას, თუ რომელია ყველაზე ძლიერი ჯადოსნური სოკო, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ შრუმერების უმეტესობა შეძლებს ღირებული და სანდო ინფორმაციის გაზიარებას.

გასული წლების განმავლობაში, კულტივატორები მივიდნენ დასკვნამდე, რომ სოკოს ტიპი p. cubensis ყველაზე მოსახერხებელი და ადვილად მოსაშენებელი იყო. ადამიანები ზრდიან ჯადოსნურ სოკოებს სახლიდან გაუსვლელად, სპეციალური კომპლექტების, ფლაკონების ან სპორების ანაბეჭდების გამოყენებით. „ჯადოსნურ სოკოზე“ საუბრისას, უმეტესობა ფიქრობს კუბენსისზე, მაგრამ არსებობს კიდევ უფრო ძლიერი ჯადოსნური სოკოები, ვიდრე, მაგალითად, მსოფლიოში ცნობილი Penis Envy ან Golden Teacher. ზოგი მათგანი 3-ჯერ უფრო ძლიერია, ამიტომ სხვა წარმომადგენლების დამუშავებაზე უარი არ უნდა თქვათ პროცესის სირთულის გამო.

სოკო იზრდება მთელ მსოფლიოში. პირობითად, ისინი შეიძლება დაიყოს შხამიანებად, საკვებად, სამკურნალოდ და ყველაზე საინტერესო ფსიქოდელიური ექსპერიმენტების მოყვარულთათვის. სოკოვანი სხეულები, რომლებიც შეიცავს ფსილოციბინს და ფსილოცინს, ითვლება ჰალუცინოგენურ ან ჯადოსნურ სოკოებად. თითოეული შტამი უნიკალურია და აქვს გარკვეული მახასიათებლები (ფორმა, ზრდის ტემპი და ეფექტი). აქტივობა ძირითადად განისაზღვრება ფსოლიციბინისა და ფსილოცინის ოდენობის მიხედვით.

ფსილოციბინის ძლიერი წარმომადგენლები:

Azurescens

Azurensis ყველაზე ძლიერი ტიპია ფსილოციბინურ სოკოებში. ის პირველად იდენტიფიცირებული იქნა პოლ სტამეცის მიერ და ითვლება ყველაზე ძლიერა, რომელიც ოდესმე იქნა აღმოჩენილი. მათი უმრავლესობის მოპოვებაბუნებრივ გარემოში რთულია და კიდევ უფრო რთულია მათი მოშენება. ეს ჯადოსნური ხილი შესაფერისია საკუთარ ბაღში გარე კულტივირებისთვის!

Bohemica

ეს ჯიში გვხვდება ჩეხეთის რესპუბლიკის ხუთი სხვადასხვა მხარეში. სოკო შეიცავს 1.34% ფსილოციბინს.

Semilanceata

ფსილოციბისეს ტიპი გვხვდება საზოვრებზე და ტენიანობის მქონე ადგილებში. (შვეიცარიაში, ოლონეთში, ნიდერლანდებში,კანადასა და რუსეთში). ფსოლიოციბინის კონცენტრაციაა 0.98%.

Baeocystis

ერთი სოკო იზრდება ქერქზე, ტორფზე, ხის ჩიპებზე.მისი ნახვა შეგიძლიათ წყნარი ოკეანის სამხრეთ – დასავლეთით მდებარე საძოვრებსა და გაზონებზე. მას აქვს საშუალო ფსოლიოციბინის შემცველობა 0.85% მდე.

Cyanescens

Cyanescens იზრდება მთელს მსოფლიოში (ავსტრალიისა და დასავლეთ აზიის ნაწილებში, წყნარ ოკეანეს ჩრდილო – დასავლეთ ნაწილში და ცენტრალურ ევროპაში). ფსოლიოციბინის შემცველობა მერყეობს 0,66% -დან 1.96% -მდე, ნაპოვნი ადგილობიდან გამომდინარე. ბევრი გამოცდილი პრაქტიკოსი კი დარწმუნებულია, რომ Cyanescens და არა Azurencis არ არის ძლიერი სახეობა.

ფსიქოდელიური სოკოების სამყაროს ფსიქონავტებისთვის აქვს შემოთავაზება. მრავალი გამოცდილი მოგზაური, ხაზს უსვამს cyanescens და azurescens-ის გავლენას, რამაც ისინი ყველაზე პოპულარული გახადა. ფსიქოაქტიური ნივთიერების სიმდიდრე მათ საიმედო პარტნიორს ხდის ინტენსიური ვიზუალური პრაქტიკისთვის.

ახლა თქვენ უკვე გაქვთ წარმოდგენა სოკოების ყველაზე ძლიერი ჯადოსნური სახეობების შესახებ.

ბევრისთვის ფსილოციბინის კულტივირების იდეა რთული ამოცანაა, ხოლო ღია გრუნტზე მოშენება კი აუხდენელი ოცნება. ეს სტატია ძირითადად იმ შრუმერებისთვისაა, რომლებიც ნაბიჯ-ნაბიჯ, სახელმძღვანელოსა და ხარისხიანი მასალების დახმარებით, მზად არიან ღია გრუნტზე გაზარდონ ფსოლოციბინის შემცველი სოკო! ქვემოთ მოყვანილი რჩევების შემდეგ, თქვენ შეძლებთ გაეცნოთ კულტივირების სიმარტივეს ღია გრუნტზე და მიიღოთ განსაცვიფრებელი მოსავალი.

ყველა შტამი არ არის შესაფერისი ღია გრუნტზე მოსაყვანად, თუმცა სწორი შტამის არჩევა გამოიწვევს თქვენს ეზოში სოკოს ხილის წლიური მარაგის შევსებას. გაშენების მიზნით, შეგიძლიათ შეიძინოთ მზა მიცელიუმი ან მოამზადოთ იგი საკუთარი ხელით. ეს უფრო იაფი ჯდება და საშუალებას გაძლევთ დაამყაროთ უფრო ღრმა ურთიერთობა სოკოსთან, რომელიც გახდება მეგზური უზარმაზარ შამანისტურ სამყაროში.

დახმარება! სოკოების ზრდის ნულიდან დაწყების მინუსი არის ის, რომ არის შრომატევადი და სარისკო სამუშაო. ძირითადი პრობლემა მდგომარეობს ინფიცირებაში. შრუმერის ძალისხმევის უმეტესი ნაწილი მიზნად ისახავს ჭარბი ინფექციის რისკის შემცირებას, რაც მოითხოვს მაქსიმალურ სტერილობას.

ზრდის საფუძვლები

მას შემდეგ, რაც გადაწყვიტეთ ყველა ზრდის ყველა ეტაპის შესრულება ინდივიდუალურად, რეკომენდებულია სტერილური მარცვლეულის, როგორც მკვებავი საშუალების გამოყენება, რომლის ინოკულაციაც სპორებთან ერთად ადვილია შპრიცის გამოყენებით.

თუ გაქვთ ტომარა მთლიანად კოლონიზირებული მარცვლეულით, მას უმატებენ ნახერხს, რომ უფრო მეტი რაოდენობის მიცელიუმი მიიღონ შემდგომი განაწილებისთვის.

მიზეზი იმისა, რომ მარცვლეული გამოიყენება პროცესის დასაწყებად, მარტივი ასახსნელია - ის აძლევს სოკოებს საკმარის საკვებ მიკროელემენტებს, რაც აისახება სწრაფ და ენერგიულ ზრდაში, მიუხედავად იმისა, რომ მას აქვს დაბინძურების რისკი (ყველა სახის ბაქტერიას მოსწონს მარცვლეულის ჭამა).

საინტერესოა! ბლოკის სრულად ჩამოყალიბების შემდეგ, ინფექციის რისკი მცირდება, რადგან ნახერხი არ იზიდავს იმდენი კონკურენტ-პარაზიტებს, როგორც მარცვლეული.

ფსილოციბის ზრდის საფუძვლები ღია გრუნტზე

თქვენ შეგიძლიათ შექმნათ ჯადოსნური მდელო საკუთარი ბაღის ნაკვეთზე (რაც საშუალებას გაძლევთ ყოველდღიურად აკონტროლოთ იგი) ან ტყის შორეულ მხარეში (მისი უპირატესობა შემდეგი სეზონისთვის ფასიანი სპორების უფასოდ მიღებაა). დროთა განმავლობაში, ტყის ნაკვეთები ქმნის სოკოების ბუნებრივ პოპულაციას.

ამ პროცესის დაწყებამდე, თქვენდა სასარგებლოდ უნდა გესმოდეთ, რომ ნამდვილი სოკო მხოლოდ ნაყოფიერი სხეულია ორგანიზმისა, "ნამდვილი არსება" არის მიცელიუმი (სოკოს ვეგეტატიური ნაწილი, თეთრი ქსოვილი, რომელიც ნელა შედის სუბსტრატში).

იმისათვის, რომ "ჯადოსნური მასწავლებელი" მოაშენოთ ღია ცის ქვეშ, თქვენ უნდა შექმნათ გარემო, რომელშიც მიცელიუმი შეძლებს აყვავებას და ზრდას. როგორც სუბსტრატი, ჩალის ან ხის ჩხირების გამოყენება შეიძლება. ამ სტატიაში განხილული იქნება გროვინგის ვარიანტი ნახერხის გამოყენებით.

როგორ დავამუშაოთ ხის ნახერხი?

ვედრის გამოყენებით, ნახერხი 10 წუთის განმავლობაში მდუღარე წყალში იყრება - ეს საკმარისია მისი სტერილიზაციისთვის. მისი დაწურვის შემდეგ, თბილი, დაჭრილი ნახერხი გადადის კონტეინერში, სადაც ხდება მისი ნაზად შერევა მარცვლეულთან. დიდი ზომის პლასტმასის ჩანთაში განთავსებას (ტენიანობის შესანარჩუნებლად), კონტეინერი იხსნება დღეში 1 ჯერ, რათა ჟანგბადმა შეძლოს მასში შეღწევა. რამდენიმე კვირის ან ერთი თვის შემდეგ ნახერხი მთლიანად ინექცირდება და ველური გარემოსთვის მზად იქნება. სოკოსთვის განკუთვნილი თითოეული კვადრატული მეტრისთვის, დაახლოებით 1,2 კგ მიღებული ნაზავი იქნება საჭირო.

ინფორმაციისთვის! ნახერხი შეგიძლიათ შეიძინოთ ზოომაღაზიებში (მიზანშეწონილია აირჩიოთ ფოთლოვანი ხის ნახერხი).

ადგილმდებარეობა

პირველი, რაც უნდა გაითვალისწინოთ, არის განათება. სოკოების უმეტესობას მზის არაპირდაპირი შუქი სჭირდება. ჯადოსნური ხილის სხეულები, როგორც წესი, ჰელიოტროპებია, ანუ მზის მოყვარულები, ასე რომ თქვენ უნდა იპოვოთ მიწის ნაკვეთი, რომელიც დღის განმავლობაში უამრავ შუქს მიიღებს, მაგრამ ამავე დროს არ უნდა ხვდებოდეს მზის პირდაპირი სხივები.

თუ ადგილის შერჩევა გინდათ თქვენი სახლის მახლობლად უკანა ეზოში, მაშინ სასეირნოდ უნდა გახვიდეთ წრეზე (სახლის მახლობლად იპოვოთ კუთხე, რომ ყოველდღიურად დაათვალიეროთ ნაყოფიერების პერიოდი). წინააღმდეგ შემთხვევაში, სავარაუდოდ, ხელიდან გაუშვებთ პოტენციურ მოსავალს.

ის ადგილები, სადაც ბალახი და ბუჩქები ტყესთან არიან სინთეზში, საუკეთესოა. ისინი გთავაზობთ მარტივ წვდომას და მრავალფეროვან გარემო ფაქტორებს. ასევე კარგია არჩეული იქნეს ადგილი, რომელსაც აქვს მიწისქვეშა დინება, როგორიცაა ფერდობი (ეს ხელს უწყობს მიცელიუმის განვითარებას). ფერდობის არარსებობა ანაზღაურდება ნოტიო მიწის ნაკვეთით, მზის სხივის იოლი, მაგრამ იზოლირებული შესვლით.

სოკოს ბლოკის შექმნა მიწაშ

ადგილმდეობარეობის პოვნის შემდეგ, დაგჭირდებათ შემდეგი:

• მუყაო;
• სტერილური ხის ჩიპები (მდუღარე წყალში სტერილიზებული, როგორც ზემოთ იყო აღწერილი);
• მთლიანად კოლონიზირებული ნახერხი;
• ჩალა ან თივა (სურვილისამებრ)

ნიადაგის ფორმირების ნაბიჯები:

• საჭირო ზომის ყუთს ასავსებენ მიწაში
• ფსკერის დაახლოებით 5 სანტიმეტრი დაფარულია სტერილური ხის ნაფოტებით (ისე რომ რაც შეიძლება თანაბრად გადანაწილდეს) და უნდა დაინამოს ცხელი სუფთა წყლით რამდენიმე წუთის განმავლობაში.
• ზევიდან უნდა დაედოს მიცელიუმის თანაბარი ფენა (დაახლოებით 400 გრამი 1კვადრატულზე), რომელიც დაფარულია ნახერხის ნაჭრებით 7 სმ-ზე.
• შემდეგ მეორდება მიცელიუმის ფენა (0.4 კგ), ქერქი (3 სმ) და მორწყვა.
• ზევიდან თავსდება ნახერხის სუბსტრატის დამუშავებული ბრტყელი ფენა , რომლის მასაა 400 გ.
• პაჩის დასრულების შემდეგ, ყველაფერი ირწყვება წყლით და დაფარულია მუყაოებით ისე, რომ ტენიანობა შეინარჩუნებული იქნესშიგნით.

მნიშვნელოვანია! შედეგად, უნდა არსებობდეს 3 ხის ფენა და ნახერხის იმდენივე ფენა (ჯამში დაახლოებით 1.2 კგ კვადრატულ მეტრზე).

როგორც დამატებითი ღონისძიება, რეკომენდირებულია მდელოს დაფარვა ჩალით, ის დამატებითი დაცვა იქნება. ჩალა ზოგჯერ შეიძლება შეიცავდეს სოკოების აგრესიულ შტამებს, ამიტომ ის წინასწარ სტერილიზდება და იფარება თხელი ფენით.

პროცესის დასრულების შემდეგ, ყველაფერი რაც საჭიროა მოთმინებაა - დატოვეთ პატჩი უცვლელი 6 თვის განმავლობაში. ეს მისცემს მიცელიუმს ხის ჩიპებს სათანადო აკლიმატიზაციისა და კოლონიზაციისთვის. კუბენსისების უმეტესობა ბუნებრივად აწარმოებს ნაყოფიერ სხეულებს გვიან შემოდგომაზე ან ზამთრის დასაწყისში; უმჯობესია დარგვა მარტში დაიწყოთ. შესაბამისად, მიცელიუმის მომზადება იანვარში იწყება.

კლიმატურ პირობებში ტემპერატურის ცვლილებები და წვიმის სიხშირე დროულ ნაყოფიერებას გამოიწვევს. თუმცა, თუ სეზონი უჩვეულოდ მშრალია, აუცილებელია მიცელიუმი რეგულარულად გაჟღინთოთ წყლით (დილით ერთხელ და საღამოს ერთხელ). ზრდის ეტაპის დაწყებისთანავე, უმჯობესია ყოველდღე მოინახულოთ "ოსტატები" (ისე, რომ არ გამოტოვოთ სიმწიფის ეტაპი)!

ეს არის ერთ – ერთი ყველაზე ხშირად დასმული კითხვა კანაფის კულტივირების დროს. კანაფის თითქმის ყველა სახეობა ყვავის 8-დან 10 კვირამდე, რის შემდეგაც მოდის მოსავლის აღების დრო.

თუ კანაფის გაშენების ადრეულ ეტაპზე არ იქნა დაშვებული მნიშვნელოვანი შეცდომები, მცენარეზე კონუსები უნდა იყოს მასიური და შევსებული, ფისის დიდი რაოდენობით.

მოსავლის აღების დაწყებამდე პირველი რაც უნდა გააკეთოთ არის იმის დადგენა, თუ რა რაოდენობით განვითარდნენ ტრიქომები მცენარეში. მაგრამ, იმისათვის, რომ უფრო ზუსტად განსაზღვროთ ამ ტრიქომების განვითარების აუცილებელი ეტაპები, საჭიროა გამადიდებელი მინა ან მიკროსკოპი, რადგან ტრიქომები ძალიან მცირეა და ადამიანის თვალისთვის მიუწვდომელია.

ტრიქომების განვითარების აუცილებელი ეტაპები განისაზღვრება მათი ფერით. მომწიფების ადრეულ ეტაპზე, ტრიქომებს აქვთ გამჭვირვალე გარეგნობა, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ კანაფს ჯერ კიდევ არ აქვს სიმწიფე.

მომწიფებისას ტრიქომები იწყებენ გამუქებას, რაც ნიშნავს რომ მათში THC- ის დონე იზრდება. სხვა კანაბინოიდები, როგორიცაა CBD და CBN, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან ადამიანის სხეულზე სედატიური ეფექტისთვის, ამ ეტაპზე თითქმის არ ვლინდება. მოცემულ ეტაპზე მარიხუანას მოწევის ეფექტი იქნება უფრო მეტად სატივასებური, რაც გამოიხატება განწყობის ამაღლებაში, ძალებისა და ენერგიის მატებაში,ასევე თავს იჩენს სურვილი შემოქმედებისკენ. თუმცაღა თუ თქვენ დაელოდებით ტრიქომების უფრო ძლიერ მომწიფებას, მაშინ შესამჩნევი გახდება მათი შეფერილობის ცვლილება, უფრო ზუსტად კი გამუქება.

ეს ხდება იმის გამო, რომ THC- ის კონცენტრაცია მცირდება კანაბინოიდებზე გასანაწილებლად. ამ კანაბინოიდების ოდენობის გაზრდის გამო, მოწევის ეფექტი სხეულს უფრო მძლავრ სედატიურ მდგომარეობას სძენს.

როგორ მივხვდეთ, როდის არის მოსავლის აღების საუკეთესო დრო, ისე რომ THC დონე უკვე საკმარისად მაღალი იყოს? სელექციონერების მხრიდან მთელს მსოფლიოში დიდი ხანია მიმდინარეობს ამ თემაზე მწვავე დებატები. როდის არის მოსავლის აღების საუკეთესო დრო, ისე რომ კონუსებმა აჩვენონ თავიანთი სრული პოტენციალი ჯერჯერობით შეუძლებელია 100% ითქვას. ნათელია, რომ ამ დავასთან დაკავშირებით ჯერ არ მიღწეულა კომპრომისი. ამასთან, ყველანი თანხმდებიან, იმაზე რომ მოსავლის აღებამდე, კონუსები უნდა გაიჟღინთოს ზეთით და THC დიდი რაოდენობით.

თუმცა, ბევრი მევენახე უგულებელყოფს ასეთ არგუმენტებსა და მოსავალს ადრეულ პერიოდში იღებს, რაც დიდ გავლენას ახდენს მის ხარისხსა და ძალაზე. მაგრამ ასევე არ ღირს მოსავალის აღების ძალიან დიდი ხნით გაჭიანურება. რაც უფრო ხანგრძლივია კანაფის მომწიფება, მით ძლიერია მისი სედატიური ეფექტი მოწევის დროს. ზოგჯერ ეფექტი ისეთი ძლიერია, რომ ადამიანზე ზემოქმედებს როგორც საძილე აბი, გამოცდილი მწეველებისთვისაც კი.

საკმაოდ ადვილია კანაფის დამწიფების ეტაპის დადგენა, საკმარისია დააკვირდეთ მცენარის ზედაპირს. ამისათვის თქვენ უნდა გამოიყენოთ გამადიდებელი ლუპა ან მიკროსკოპი, რადგან ტრიქომები, რომელსაც ჩვენ განვიხილავთ, ძალიან მცირე ზომისაა და შეუიარაღებელი თვალით ვერ დაინახავთ. ტრიქომების სიმწიფის ხარისხის უფრო ზუსტი ანალიზისთვის, მცენარე ჯერ უნდა გაიწმინდოს არასასურველი ნივთიერებებისგან. ჩაუტარეც გამორეცხვა მცენარეს შესწავლის დაწყებამდე რამდენიმე კვირით ადრე. თუ ჰიდროპონიკაში იზრდება თქვენი მცენარე, მაშინ ეს უნდა გაკეთდეს გამოკვლევამდე რამდენიმე დღით ადრე.

იმის დასადგენად, თუ რამდენად მომწიფდა მცენარე, აუცილებელია უფრო ძირფესვიანად იქნეს შეისწავლილი კვირტები. კერძოდ, ეგრეთ წოდებული სტიგმები, რომლებიც ყვავილების ზედაპირზე ვითარდებიან ყვავილობის დროს. ისინი თეთრ თმებს ჰგვანან. ამ სტიგმებზე არის ტრიქომები, რომლითაც შეგიძლიათ განსაზღვროთ კანაფის მომწიფების ხარისხი. მათი ზომა იმდენად მცირეა, რომ ძლიერი გამადიდებელი შუშის გარეშე პრაქტიკულად შეუძლებელია მათი განხილვა, რათა ზუსტად ითქვას, თუ რა ეტაპზეა მცენარის ყვავილობა.

დასაწყისისთვის, განვიხილავთ მომწიფების ეტაპებს და იმას, თუ როგორ უნდა განვსაზღვროთ ისინი.

თუ სტიგმა თეთრია, მაშინ ეს შეიძლება მხოლოდ ერთ რამეს ნიშნავდეს, მცენარე ჯერ კიდევ არ არის საკმარისად მწიფე მოსავლის მისაღებად. მინიმუმ კიდევ რამდენიმე კვირა მაინც უნდა დაელოდოთ.

როგორც კი სტიგმის ზედაპირი იწყებს გამუქებას და დახვევას, ეს ნიშნავს იმას, რომ მცენარე უკვე მომწიფების ეტაპზეა. მაგრამ მაშინაც კი, როდესაც სტიგმის უმეტესობა უკვე გამუქდა, კონუსები მხოლოდ ცოტათი მომწიფდება. ასე რომ, მცენარის მოჭრა ჯერ კიდევ ნაადრევია, თუმცა შესაძლებელია. მიზანშეწონილია დაელოდოთ კიდევ მინიმუმ კვირანახევარი, ისე რომ კონუსების ხარისხი მნიშვნელოვნად გაუმჯობესდეს არომატის, გემოს და სხეულზე ზემოქმედების თვალსაზისით.

ერთი ან ორი კვირის შემდეგ, შეგიძლიათ მშვიდად აიღოთ მოსავალი. იმის გათვალისწინებით, რომ THC შემცველობა კონუსებში იყოს მაღალი, მინიმუმ 60-70%, სტიგმის ზედაპირმა უნდა შეიცვალოს ფერი.

შემდეგ კი იწყება გადამწიფების შემდეგი ეტაპი. 80-90% სტიგმის გამუქება იწვევს იმ ფაქტს, რომ THC-ის შემცველობა მცირდება და გადაქცევა CBN-ად. ეს ნიშნავს იმას, რომ მზა პროდუქტს, მოხმარების დროს ექნება დამამშვიდებელი გავლენა სხეულზე.

ზოგჯერ საკვები ნივთიერებების ნაკლებობის გამო, შესაძლოა, ახალი სტიგმები, თეთრი ფერის გამოვლინებით გამოჩნდეს გირჩებზე. მაგრამ თქვენ არ უნდა დაელოდოთ მის გამუქებას, რადგან რისკავთ, შესაძლოა თქვენმა კონუსებმა საძილე აბებად გადაქცევა დაიწყოს. დაიწყეთ მოსავლის აღება.

კანაფის სახეობების დიდი რაოდენობის გამო, რთულია სიმწიფის ეტაპის დადგენა ერთი და იმავე პრინციპის შესაბამისად. არსებობს ჯიშები, რომლებსაც ყვავილობის ბოლო დღეებში, აქვთ გრძელი და ნათელი სტიგმა. თუმცაღა, სხვა ჯიშებს აქვთ მუქი სტიგმა ყვავილობის ადრეულ ეტაპზევე.

ასე რომ, პირველ რიგში, გაეცანით ინფორმაციას იმ ჯიშის შესახებ, რომლის მოშენებასაც აპირებთ. უფრო ზუსტი ანალიზისთვის კი, განათავსეთ გამადიდებელი მინის ქვეშ.

როგორ გავარკვიოთ კონუსების სიმწიფის ეტაპი THC კრისტალების კონცენტრაციით ტრიქომებზე?

ამ მეთოდის წყალობით, შეგიძლიათ უფრო ზუსტად განსაზღვროთ კანაფის მომწიფების ეტაპი. ეს ყველაფერი შესაძლებელია იმის წყალობით რომ ტრიქომებზე ახლოდან დაკვირვება არის შესაძლებელი. მაგრამ ამ მეთოდისთვის, თქვენ უნდა შეიძინოთ ძლიერი გამადიდებელი ან მიკროსკოპი.

ჩამობანეთ მცენარეები შემოწმებამდე. ტრიქომის ზედაპირზე, ყვავილობის დროს, წარმოიქმნება სუფთა, ნათელი და ბრწყინვალე THC-ის კრისტალიზებული კონცენტრაცია. კანაბინოიდების წვეთები იქმნება ტრიქომების მწვერვალებში, ისინი გარკვეულწილად სოკოებს ჰგვანან. თუ მსგავსი რამ ვერ აღმოაჩინეთ დაკვირვების პროცესში, მაშინ ეს იმაზე მეტყველებს, რომ კანაფმა ჯერ კიდევ ვერ მიაღწია კანაბინოიდების გამომუშავების სტადიას. თუმცა თუ პირიქით მოხდება, კონუსები ძირითადად დაიფარება ამ კრისტალებით, რაც იმას ნიშნავს, რომ მცენარე შეიცავს უამრავ ზეთს და უკვე აქვს ფსიქოაქტიური თვისებები.

თუ არ გაქვთ მიკროსკოპი ან ციფრული გამადიდებელი, შეგიძლიათ გამოიყენოთ ფოტოაპარატი დიდი გაფართოებით, ასე რომ მოგვიანებით კომპიუტერში შეძლებთ გამოსახულების გაფართოებას და განსაზღვროთ მომწიფების ეტაპი. ასევე გირჩების სიმწიფე შეიძლება განისაზღვროს შეხებით. თუ კონუსებზე შეხების დროს გიცხიმიანდებათ ხელები და წებოვნებას გრძნობთ თითებზე, ეს ნიშნავს იმას რომ კონუსები უკვე მომწიფდა და შეგიძლიათ მოსავალიც აიღოთ.

ყველაზე ხშირად, თუნდაც ძალიან ძლიერი აღჭურვილობის საშუალებით, კამერის ან ციფრული გამადიდებლის სახით, თითქმის შეუძლებელია ტრიქომების და კრისტალების დეტალური დათვალიერება.

ყოველთვის უნდა გვახსოვდეს, რომ თუ კონუსებზე სტიგმა ღია ფერისაა და ვერტიკალურ მდგომარეობაში იმყოფება ჯგუფებად, ეს იმას ნიშნავს, რომ მცენარე ჯერ კიდევ არ მომწიფებულა საკმარისად. მაგრამ, თუ კონუსების ზედაპირი გამუქდა, ხოლო სტიგმა, THC, CBD და CBN კრისტალების დიდი რაოდენობის გამო დაიხარა, ეს იმას ნიშნავს, რომ მოსავლის აღება შესაძლებელია და უნდა აიღოთ კიდეც. ასევე ითვლება, რომ მოსავლის მიღება უკვე შესაძლებელია, თუ სტიგმის ზედაპირის მინიმუმ 40% უკვა გამუქდა ან ახალი ყლორტების წარმოქმნა შეჩერდა. თუმცა, ამ ეტაპზე, კანაფის ძალა ძალიან სუსტი იქნება. კონუსებს, რომლებსაც აქვთ თითქმის მთლიანად მუქი ზედაპირი, აქვთ ძალიან ძლიერი სედატიური და დამამშვიდებელი ეფექტი.

თუ თქვენს შეფასებაში ეჭვობთ, უბრალოდ შეარჩიეთ ერთ-ერთი კონუსი დეგუსტაციისთვის.

თუ თქვენ მხოლოდ ერთი ბუჩქი დარგეთ, მაგრამ გსურთ მიიღოთ მზა პროდუქცია სხვადასხვა ეფექტებით, უბრალოდ შეაგროვეთ მთლიანი მოსავალი ნაწილებად, ნაცვლად იმისა რომ მოჭრათ მთლიანი ბუჩქი.

ყვავილობის პირველ ეტაპზე, კანაფის ზრდა მნიშვნელოვნად იზრდება. კანაფის ზრდის ყველა ეტაპზე ის ზომაში იზრდება, მაგრამ პირველი ორი კვირის განმავლობაში საჭიროა მცენარის გაცილებით ფრთხილი მონიტორინგი, რათა არ მოხდეს გამოუსწორებელი შეცდომების დაშვება!

კანაფი შეიძლება ზედმეტად გაიზარდოს მის ვეგეტატიურ ეტაპზეც. ეს თანდაყოლილია მცენარის გენებში და შეუძლებელია მსგავსი პროცესის რაიმე ფორმით შეცვლა ან გათიშვა. რჩება მხოლოდ შეგუება და მისი გამოყენება საკუთარი მიზნებისათვის. ამ პროცესის წყალობით, ბევრი გროუვერი აუმჯობესებს გვერდით ყლორტებზე მზარდი კვირტების ხარისხს. კერძოდ, მცენარეთა ზრდის კონტროლის წყალობით, მევენახეები ქმნიან მათთვის საჭირო სიმკვრივის კონუსებს. მცენარეთა განვითარების ამ ეტაპზე სწრაფი ზრდის წყალობით, შეიძლება თავიდან იქნას აცილებული სიმკვრივე. თუ კონუსებს აქვს წაგრძელებული ფორმამაშინ ისინი სიმკვრივისკენ არ იქნებიან მიდრეკილნი და შესაბამისად მათ შიგნით ტენიანობის შანსი მცირდება.

სხვათა შორის, უნდა აღინიშნოს, რომ სწრაფი ზრდის გამო, შესაძლებელია მცენარის სქესის დადგენა. მამრობითი ჯიშები უფრო სწრაფად იზრდება, განსხვავებით მდედრობითი სქესის კანაფისგან. ასე რომ, მცენარეთა სქესის დადგენა შეგიძლიათ რეგულარებში, მათი სექსუალური მახასიათებლების გამოვლენამდეც კი.

განვიხილოთ ვარიანტები, როდესაც მცენარის ზომაში ზრდა პრობლემად იქცევა

ყველაზე ხშირად, ასეთ პრობლემებს ხვდებიან მევენახეები, რომლებიც კანაფის დახურულ კრუნტზე გაშენებით არიან დაკავებულნი. პრობლემის არსი არის სინათლის ნაკლებობა ან / და მისი არაბუნებრივი წყარო. იმის გამო, რომ მცენარე სწრაფ ტემპში გაიზარდა, მთავარი ღერო ხდება ძალიან სუსტი. მომავალში, ეს შესაძლოა პრობლემად იქცეს. ყოველივე ამის შემდეგ, როდესაც კონუსები იწყებენ ფორმირებას, სუსტი ღერო ვერ გაუძლებს მათ სიმძიმეს დახმარების გარეშე. ასეთი მცენარეების დაბმა გახდება საჭირო რომ მძიმე კონუსებმა არ მოტეხონ ღერო. გარდა ამისა, თუმცენარე იზრდება დახურულ გრუნტზე (ბოქსში), ზედმეტი ზრდის გამო, მცენარის თავი მოხვდება ჭერზე.

განათების სიმძლავრე

თუ კანაფი იზრდება შენობაში (დახურულ გრუნტზე), ხელოვნური შუქი მზეზე სუსტია და ვერ ახერხებს შეაღწიოს მცენარეების მკვრივ ფენებში.

კარგი მოსავლისთვის, კანაფს სჭირდება კარგი განათება. მიზანშეწონილია300-დან 600 ვატამდე კვადრატულ მეტრზე. მცენარე თანაბრად უნდა იყოს განათებული და არა მხოლოდ მისი მთავარი ცენტრი. გვერდით ღეროებსაც ასევე სწირდება კარგი განათება, რათა მათზე დიდი და მაღალი ხარისხის კონუსები ჩამოყალიბდეს.

მოსავლის ხარისხი შესაძლებელია პირდაპირ დამოკიდებულია მცენარის ზომაზე. მართლაც, დიდი ზომის გამო, მცენარე დიდ ენერგიას ხარჯავს არა კონუსების შესაქმნელად, არამედ ფოთლებზე წყლისა და ფოტოსინთეზური პროდუქტების მიწოდებაზე. უფრო მეტიც, მოსავლის ხარისხი და რაოდენობა შეიძლება გაუარესდეს და თითქმის განახევრდეს.

როგორ უნდა შემცირდეს ზრდა?

ყველაზე მარტივი ვარიანტია ისეთი მცენარეების ჯიშების დარგვა დახურულ გრუნტზე, რომლებიც იზრდება პატარა ზომის. დაბალი ტანის მცენარეები ყველაზე ხშირად ატარებენ ინდიკას გენებს. სატივა კი პირიქით, ძირითადად დიდი ზომის იზრდება. რაც შეეხება ჰიბრიდული გენეტიკის მქონე ჯიშებს, ამ შემთხვევაში ყველაფერი შეიძლება არაპროგნოზირებადი იყოს. მაგრამ თუ ინდიკას სატივასთან შეფარდება 80-დან 20% -მდეა, ინდიკას სასარგებლოდ, ასეთი მცენარეები ყველაზე ხშირად იზრდება საშუალოდ 1 მეტრიდან 1.5 მეტრამდე სიმაღლის.

ტრანსპლანტაციის დროს სტრესის გამო, სინათლის, წყლის ან სასუქის არასათანადო მიწოდების გამო, მცენარეებს შეუძლიათ შეანელონ თავიანთი ზრდა ან პირიქით, მნიშვნელოვნად გაიზარდონ სიმაღლეში.

კანაფის გაშენებისას დახურულ სივრცეში, ყოველთვის გაითვალისწინეთ დისტანციანათურიდან მცენარეამდე. არასწორი დისტანციის შენარჩუნებამ შეიძლება გამოიწვიოს ფოთლების დამწვრობა ან მცენარის ზედმეტი ზრდა.

მკვეთრი შუქი ანელებს ზრდას, ხოლო სინათლის ნაკლებობა იწვევს მცენარის სიმაღლეში ზრდას, რომელიც დაიწყებს მთელი ენერგიით მიღწევას სინათლის წყარომდე.

მანძილი გამოზომეთ ბუჩქებს შორის ისე, რომ შუქმა შეაღწიოს ღრმად ბუჩქსა და გვერდით ტოტებში.

თუ შუქი მხოლოდ ზედა ფოთლებზე დაეცემა, რომელიც ფარავს სხვა დანარჩენ განყოფილებებს, სხვა დანარჩენ ფოთლებს შეიძლება მიეწოდოს მხოლოდ სპექტრის წითელი და ინფრაწითელი ნაწილები, რის გამოც მცენარე განაგრძობს სიმაღლეში ზრდას.

გაკრეჭვა და მოხრა

როდის გჭირდებათ ამ მეთოდების გამოყენება? გაკრეჭვა უნდა მოხდეს ვეგეტაციის ეტაპზე, ან ყვავილობის ადრეულ ეტაპზე. ამრიგად, მცენარე იწყებს ჰორმონების გადანაწილების პროცესს ცენტრალური ღეროდან გვერდით ტოტებამდე. ეს პროცესი გამოიწვევს იმ ფაქტს, რომ მცენარე, სწრაფი ზრდის ნაცვლად, მოიპოვებს ფოთლოვან მასას და გაიზრდება სიგანეში.

მოხრის მეთოდი. თუ კანაფის გაზრდის ადგილი შეზღუდულია, მაშინ ჩვეულებრივ გამოიყენება გაკრეჭვის მეთოდი. მაგრამ, თუ მცენარე ყვავილობის ეტაპზე სწრაფად იწყებს ზრდას, მაშინ მისი გაკრეჭვა დაგვიანებულია. უნდა იქნას გამოყენებული მოხრის მეთოდი.

ასევე, თუ მცენარე გაიზარდა ჭერამდე და არ არსებობს სინათლის ამაღლების შანსი, მაშინ ის აუცილებლად უნდა იყოს დაბმული.

თქვენ უნდა იპოვოთ ადგილი რომელზეც მცენარის მთავარ ღეროს დააბამთ. მაგალითად შეგიძლიათ ქოთნის გამოყენება მასში ხვრელების გაკეთებით. უნდა მოხდეს დიდი ღეროების ჩამოწევა და დაბმა ფოთლების დონემდე.არ ინერვიულოთ, თქვენი მანიპულაციების შემდეგ მცენარე კვლავ დაიწყებს ზრდას. ამ გზით შეგიძლიათ გაზარდოთ მოსავლის მოცულობა.

ნათურები განათებისთვის

ბუნებაში, მზე ასხივებს სპექტრის დიდ რაოდენობას. მაგრამ თუ მცენარე იზრდება დახურულ გრუნტზე, თქვენ უნდა შეარჩიოთ საუკეთესო ნათურა, რომ მცენარე უფრო კომფორტულად გრძნობდეს თავს.

გამოიყენეთ ნათურა სადაც დომინანტი იქნება ლურჯი სპექტრი.

თუ ვეგეტაციის განმავლობაში და ყვავილობის პირველ ორ კვირაში იყენებთ MGL ან ESL ნათურებს, ეს შეამცირებს დისტანციას. იგივე ნათურები, როგორიცაა DNaT / DNaZ, კარგად შეესაბამება მცენარეს ყვავილობის პერიოდში. მაგრამ, თუ მათ იყენებთ ვეგეტაციის ეტაპზე, მცენარე მნიშვნელოვნად დაიწყებს ზრდას სიმაღლეში.

ასევე, უნდა აკონტროლოთ ტემპერატურა. იდეალურ შემთხვევაში, დღის და ღამის ტემპერატურა უნდა იყოს თითქმის ერთი და იგივე. მცენარის ზომა ასევე დამოკიდებულია ტემპერატურაზე. რაც უფრო ძლიერი იქნება ტემპერატურის განსხვავება (დღე და ღამე), მით უფრო მაღალი იქნება მცენარე. და, პირიქით, მინიმალური განსხვავებით, მცენარე არ გაიწევს სიმაღლეში.

მაგრამ, ყველა ზემოაღნიშნული ფაქტის გარდა, ბევრ სხვა ფაქტორს შეუძლია გავლენა მოახდინოს მცენარეზე, მაგალითად, ჰაერის ტენიანობა, ტემპერატურა, სტრესი გადანერგვისგან ან გაფესვიანებისგან, ასევე არასწორად შერჩეულ სასუქებისგან.

იმისათვის, რომ მცენარე სწორად გაიზარდოს, აუცილებელია მისთვის ხელსაყრელი პირობების შექმნა.

მცენარის გადარგვის საშუალება, რომ არ გამოიწვიოს მასში სტრესი , ან ფესვის დაზიანება

დასაწყისისთვის, იპოვეთ ორი, მოცულობით საშუალო, ერთიდაიგივე ზომის ჭურჭელი. ერთ-ერთში უნდა ამოვჭრათ ძირი, შემდეგერთი მხრიდანგავჭრათ ზევიდან ქვევით. შესრულებული მანიპულაციის შემდეგ, პრიველი ჭურჭელი თავსდება მეორეში და იყრება მიწა.ეხლა უკვე შეგიძლიათ მშვიდად გაზარდოთ მასში გაღივებული თესლი.

როდესაც ჩარგული თესლი , ჩითილი, ცოტათი წამოზრდება და დაფესვიანდება. ის უნდა გადავრგოთ დიდი მოცულობის ჭურჭელში. შეიძლება გამოვიყენოთ ქოთანი, ან ვედრო, რომელიც წინასწარ იქნება გაბურღული რაც შეიძლება მეტ ნახვრეტით. კანაფის ფესვებმა უნდა ისუნთქონ. ამის მერე ჩავყრით ვედროში მიწას - უკვე გადარეულს სასუქებით და პენოპლასტის ბურთებით. მიწაში უნდა გავაკეთოთ ჭიქის ზომის ღრმული, რომელშიც გავაღივეთ მცენარე. გადარგვამდე ერთი დღით ადრე, მცენარე უნდ ამოვრწყათ, რომ ნიადაგი არ იყოს გამომშრალი და არ გადმოიყაროს გადარგვის დროს. შემდეგ, ფრთხილად ჩავუშვებთ მცენარეს გაკეთებულ ორმოში, ამოჭრილ ქოთანთან ერთად. რის მერეც, ამოჭრილ ქოთანს ამოვიღებთ მიწიდან ფრთხილად.

მოკლედ, მცენარე უნდა გადავრგათ რაც შეიძლება მცირე ზომის, რომ არ გამოვიწვიოთ სტრესი , არ დავუზიანოთ ფესვი .

მცენარის გადარგვის ვარიანტები rastaman007 - ისგან

როგორ გვამცნობს აღნიშნული მომხმარებელი, ზემოთნახსენები გადარგვის მეთოდის გამოყენებით, სხვადასხვა გარემოებების გამო, დაახლოებით 50% მცენარის იღუპებოდა. და თან ეს მეთოდი იკავებს ბინაში საკმაოდ დიდ ადგილს. ასე რომ შემოთავაზებულ იქნა სხვა მეთოდი ზიპ პაკეტში. მასში უნდა გავაკეთოთ სადრენაჟო ხვრელები ქვედა მხრიდან. თესლის გაღივება შესაძლებელია პირდაპირ პაკეტში.

როდესაც მცენარე ცოტას წამოიზრდება , საკმარისია უბრალოდ გადავჭრათ ქვემოდან და გადავრგათ უკვე გამზადებულ მიწაში.

ეს მეთოდი კარგია იმით, რომ პაკეტი ასრულებს სათბურის როლს.

ფასის მხრივაც, ეს 4-5 ჯერ ნაკლები გამოდის. თუ მოგყავთ კანაფი ძალიან ბევრი და ხშირად, მაშინ საგრძნობლადნაკლები ხარჯია.

პაკეტი უნდა იყოს ზომით 12 /7 სმ-ზე.

კანაფის კონუსი არის მდედრის ყვავილების ნაკრები, რომელიცყვავილობის პერიოდში ჩნდება.

მცენარის კოლაკი ჩვეულებრივ შედგება მცირე კონუსების სერიისგან. კანაფის მომწიფების პერიოდში, ამ კონუსების მოცულობა იზრდება. მომწიფების პერიოდში, კანაფის ზრდა თითქმის მთლიანად ჩერდება. მცენარის ყველა ძალა მიმართულია კონუსების წარმოქმნაზე.

როგორც წესი, კვირტების წარმოქმნა ხდება სადღაც შუა ყვავილობის ეტაპზე. ეს ყველაფერი დამოკიდებულია მცენარის ჯიშზე, მის გენეტიკაზე.

მცენარეთა ყველა კონუსი - ეს არის დამოუკიდებელი მდედრობითი სქესის ყვავილები. ახალი ყვავილების ფორმირება ხდება ყვავილობის ეტაპზე. გირჩების თავზე შესამჩნევია ახალი ყვავილების ფორმირება.

ახლა განვიხილოთ ცალკეული ყვავილი!

კანაფის ცალკეული ყვავილი არის ბუსუსი. ამ ყვავილიდან ორი პატარა თეთრი "თმა" იზრდება. მათ სტიგმას უწოდებენ. ყვავილობის დროს მამრობითი სქესი გამოყოფს მტვერს, რომელიც ამ სტიგმებზე ხვდება. ამრიგად, ხდება მდედრის კვერცხუჯრედების განაყოფიერება. ამ დამტვერვის შედეგად, მდედრი იწყებს კანაფის თესლის შექმნას.

ყველა მევენახე უპირატესობას ანიჭებს ფემინიზირებულ მცენარეებ. ასეთი მცენარეები არ ხარჯავდნენ საკუთარ ენერგიას თესლის შესაქმნელად. შესაბამისად, ყვავილობის დროს, ფისოვანი მასა შეიცავს დიდი რაოდენობით THC-ს.

კანაფში ფისის წარმოება ხდება მდედრობითი სქესის ყვავილების მეშვეობით, სპეციალური ჯირკვლების გამოყენებით, რომელსაც ეწოდება ტრიქომები.

თუ ყურადღებით დააკვირდებით მცენარეს, დაინახავთ, რომ ფისი გამოიყოფა პატარა ბურთულების სახით ბუსუსებზე. გამადიდებელი შუშით თქვენ შეძლებთ შეამჩნიოთ გარდამავალი ფერები ბურთულების ზედაპირზე. სიმწიფის პერიოდში, ისინი თანდათან იწყებენ გამუქებას. საბოლოო ჯამში, ისინი იძენენ ყავისფერ ელფერს, როდესაც THC მიაღწევს თავის ზღვარს. მცენარის ძლიერი შერყევით, ტრიქომები შესაძლოა ჩამოიყარონ კანაფიდან.

ახალგაზრდა ბუსუსები

კანაფის ბუსუსს აქვს თხელი, წაგრძელებული ფორმა. სტიგმა თმის სახით თეთრია.

სტიპულები

დროთა განმავლობაში, ბუსუსების მოცულობა იზრდება. კანაფის სტიგმა მუდამ ელოდება მამრობითი მცენარეებისგან დამტვერვას. ბუსუსის ქვეშ არ არის დიდი ზომის ფოთოლი, რომელსაც სტიპულს უწოდებენ ან, სხვაგვარად რომ ვთქვათ - წინასწარი ყვავილები ეწოდება.

დროთა განმავლობაში, "თმები" ხდება წითელი ან ყავისფერი ფერის. თუმცა, მცენარეთა განვითარების ამ ეტაპზეც კი, როდესაც მამრობითი მტვერი ხვდება სტიგმაზე, კანაფს ამ დროსაც შეუძლია თესლის შექმნა.

ქარის ან წვიმის შედეგად, სტიგმა შეიძლება გამოშრეს, თუმცა ეს საერთოდ არ არის იმის ნიშანი, რომ მცენარე მომწიფდა. ასეთ მდგომარეობაში ისინი კარგავენ სიცოცხლისუნარიანობას.

დროთა განმავლობაში, ბუსუსები კარგავენ სიმკვრივეს და მგრძნობელობას მტვერისადმი. იწყება კვდომის პროცესი. როდესაც კანაფის კონუსზე არსებულმა70–80% ბუსუსებმა მიაღწიეს ამ დმგომარეობას, ფისის გამოყოფის პროცესი თანდათან შენელდება და საბოლოოდ საერთოდ ჩერდება.

თანდათანობით სიმწიფე

კანაფის კონუსებზე არსებული ბუსუსები ერთდროულად არ მწიფდება. ეს ეტაპობრივი პროცესია. მაშინაც კი, როდესაც უკვე მოსავალს მიიღებთ, ყავისფერ პისტოლეტებს შორის თეთრ ბუსუსებსაც შეამჩნევთ. ჩვეულებრივ, ძალიან მაღლა, ბუსუსები მოსავლის აღებამდე თეთრი ფერის რჩება.

როდესაც ბუსუსები იწყებს კვდომას, ისინი ძალიან მშრალი ხდებიან და ხშირად ცვივა რაიმე გავლენის გარეშე.

ჩვეულებრივ, კანაფის სქესის დადგენა უკვე ვეგეტატიურ ეტაპზეა შესაძლებელი. მისი ზრდის მე -4 კვირის განმავლობაში. თუმცა,კანაფის მრავალი სახეობაა, რომელსაც ყვავილობის დაწყებამდე სქესის ნიშნები არ აქვთ. როგორც კი მცენარეს გადაიყვანთ 12 საათიანი განათების და 12 საათიანი სიბნელის რეჟიმში, ის იწყებს ყვავილობას. ნახევარმთვარეობის დროს მცენარე 2-3 ჯერ იზრდება. ამ ეტაპზე, მცენარეები იწყებენ სქესობრივი მახასიათებლების ჩვენებას.

თუმცა, არსებობს ისეთი ჯიშები, რომლებიც ყვავილობის დროსაც კი არ აჩვენებენ სქესობრივ მახასიათებლებს. როგორც წესი, ეს არის სხვადასხვა სახის ეკვატორული სატივა. ამ შემთხვევაში, აუცილებელია შემცირდეს სინათლის რაოდენობა 10 საათამდე და სიბნელის გაიზარდოს 14 საათამდე.

მდედრობითი სქესის კანაფი

მდედრობითი კანაფის სახეობები შეიძლება განისაზღვროს მათი მსხლის ფორმის ყვავილებით, თეთრი ბუსუსის თანხლებით, რომლებიც ამოზრდილია მის ზემოდან. თუმცა, ძალიან ხშირად მდედრობითი სქესის მცენარეზე ბუსუსები არ აღინიშნება ყვავილობის დაწყებამდე.

მამრობითი სქესის კანაფი

მოკლედ, მამრობითი სქესის კანაფის ყვავილები შეგვიძლია ავღწეროთ როგორც "ბურთი ფეხზე". მაგრამ, თუ თქვენ 100% დარწმუნებული არ ხართ, რომ ეს მამრობითი მცენარეა, მაშინ მიეცით კიდევ გარკვეული დრო მოსამწიფებლად. დროთა განმავლობაში, მდედრობით სორტებს უვითარდებათ ბუსუსები, ხოლო მამრობით ჯიშებს არა. გარდა ამისა, მამრობითი კანაფის წვერზე ჩამოყალიბდება "კვერცხების" მტევანი.

ჰერმოფროდიტი

კანაფში, მამრობითი და მდედრობითი სქესის გარდა, არსებობს ჰერმოფროდიტები, რომლებსაც აქვთ მამრობითი და მდედრობითი სქესის მახასიათებლები. როგორც წესი, ისინი იზრდება მდედრობითი კანაფის სახეობებიდან.

ბუნებაში, ისინი ხშირად ჩნდებიან ყვავილობის ბოლო ეტაპზე, სიცივის მოახლოებასთან ერთად. როდესაც მცენარე გრძნობს, რომ სიცივე ახლოვდება, ის ცდილობს საკუთარი თავის დამტვერვას, რომ თესლის სახით შთამომავლობა დატოვოს. ამის შედეგად მნიშვნელოვნად შემცირდება მოსავლის რაოდენობა და ხარისხი. მცენარის ყველა ენერგია მიმართულია არა ფისის შესაქმნელად, რომელიც შეიცავს THC-ს, არამედ თესლის შექმნისკენ. ასევე, ჰერმოფროდიტებს შეუძლიათ სხვა მდედრობითი სქესის მცენარეების დამტვერვა. ასეთი მცენარეების თესლის გამოყენება არ არის საუკეთესო ვარიანტი! მისი გენეტიკა შეიძლება მშობლებისგან თესლებში გადავიდეს. მუტაცია განსაკუთრებით შესამჩნევი იქნება მესამე თაობაში.

ბოლო პერიოდში ჰერმოფროდიტებს ქმნიან სპეციალურად, ხელოვნურად, რომ მიიღონ კანაფის ფემინიზირებული ჯიშები. გროვერებს მდედრობითი სქესის კანაფი მიყავთ ზღვრამდე, წყლის , შუქის და სასუქის რაოდენობის შემცირებით. ეს ყველაფერი საჭიროა იმისთვის, რომ თესლი არ იყოს რეგულარული, არამედ იყოს ფემინიზირებული.

1. პირველი, რაც გასაკეთებელია, შენახვის წინ თესლის გაშრობაა. მაგრამ ზედმეტად ნუ გადააშრობთ!
2. თუ ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში აპირებთ თესლის შენახვას, უნდა დარწმუნდეთ, რომ მათ ძალიან ძლიერი ნაჭუჭი აქვთ. ყურადღება მიაქციეთ, არის თუ არა თესლი კარგად მომწიფებული სანამ შეფუტავთ და შესანახად გაამწესებთ.
3. თესლის შენახვის ადგილის ტემპერატურა უნდა იყოს მუდმივად არაცვალებადი, ტენიანობის გარეშე.
4. როდესაც თესლებს კონკრეტულ საცავში შეიტანთ, წინასწარ მიაწერეთ - რა სახის ჯიშია, შეფუთვის თარიღი და სხვა ინფორმაცია თესლებზე. მომავალში დაბნეულობის თავიდან ასაცილებლად. თესლის შენახვა შეგიძლიათ ისეთ კონტეინერებში, როგორიცაა ქილა, საფოსტო კონვერტი, ტომრები, პატარა ჩანთები, ყუთები, ფლაკონები და ა.შ.

ტენიანობა თესლის შესანახ სათავსოში

მაშინაც კი, თუ თესლს მაშინათვე არ გაანაყოფიერებთ, არამედ ინახება ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში, ისინი არ კვდებიან და არ ფუჭდებიან, მხოლოდ და მხოლოდ აფერხებენ თავიანთ სასიცოცხლო ფუნქციებს. თესლებს აქვთ ჰაერიდან ტენიანობის შთანთქმის თვისება. ამავე დროს - თესლისთვის აუცილებელი საკვები ნივთიერებები. თუ ჰაერში ძალიან მაღალი ტენიანობაა, თესლი ძალიან სწრაფად დაწვავს მათში შემავალ ყველა ჰორმონსა და საკვებ ნივთიერებებს, რაც სითბოს წარმოქმნის. ამის გამო, თესლის გაღვივების ალბათობა მცირდება. ასე რომ, თესლის შენახვის დროს, მათი მთელი სასიცოცხლო პროცესი მაქსიმალურად უნდა შეჩერდეს. ამის წყალობით, თესლი უფრო დიდხანს შეიძლება ინახებოდეს. ითვლება, რომ, იდეალურად, ტენიანობა არ უნდა აღემატებოდეს 6-9% -ს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, კანაფის თესლი უბრალოდ დაკარგავს თავის ფუნქციას. როგორც წესი, ეს ყველაზე ხშირად ემართებათ გამოუცდელ გროვერებს. იმის შესამოწმებლად, რომ დაადგინოთ თესლი საკმარისად გამომშრალია თუ არა, უბრალოდ განათავსეთ ისინი შუშის ქილაში რამდენიმე საათის განმავლობაში. თუ ტენიანობა შეინიშნება ქილის კედლებზე, მაშინ თესლი საკმარისად არ გამშრალა. მკვლევარებმა ჩაატარეს ექსპერიმენტი: თესლი განათავსეს ბეტონზე სხვადასხვა ხარისხის ტენიანობით და მათ ჩაქუჩი დაარტყეს. შედეგად, თესლი, რომელსაც ქონდა ტენიანობის 8% გაიბზარნენ, შედარებით მაღალი ტენიანობის თესლები კი გაბრტყელდნენ. ასე რომ კონტეინერში, სადაც თესლს ინახავთ, ტენიანობის სტაბილურ დონეზე შესანარჩუნებლად მოათავსეთ კარგად გამომშრალი ბრინჯის მარცვალები. კანაფის თესლის გრძელვადიანი შენახვისთვის, პროფესიონალები რეკომენდაციას უწევენ ალუმინის Zipper ჩანთებს, რომელიც შემდგომ მოთავსებული უნდა იქნას ქილაში, ბრინჯთან ერთად. ამასთან, უნდა გვახსოვდეს, რომ ძალიან მაღალი სიმშრალე ასევე საზიანოა თესლისთვის!

ტემპერატურა

თუ თესლი კარგად არის გამომშრალი, მაშინ მათ შეუძლიათ აიტანონ ძალიან დაბალი ტემპერატურა. გახსოვდეთ, რომ თესლი გაციებულ მდგომარეობაში, ძალიან მგრძნობიარეა ტემპერატურის სწრაფ და უმნიშვნელო ცვლილებთან მიმართებაში! და თესლებში გადაჭარბებული ტენიანობა, გაყინულ მდგომარეობაში, უკიდურესად უარყოფითად მოქმედებს მომავალში მათ განაყოფიერებაზე.

დაბალ ტემპერატურაზე, გარსის ქვეშ თესლის სიცოცხლე შენელდება. ეს ხელს უწყობს გრძელვადიან შენახვას და დღეს დღეობით თესლის შესანახად საუკეთესო საშუალებაა. თხევადი აზოტის ან კრიოგენეტიკის გამოყენებისას, თესლი შეიძლება ინახებოდეს რამდენიმე ასეული წლის განმავლობაშიც კი!

ასე რომ, თუ თესლი საკმარისად კარგად არის გამომშრალი, მოთავსებულია ჰერმეტულ კონტეინერში, მაშინ მათი შენახვა შესაძლებელია მაცივარში ან თუნდაც საყინულეში, დაახლოებით 4 ° C ტემპერატურაზე. ამავე დროს, უნდა გახსოვდეთ, რომ ტემპერატურის ცვლილებები ძალიან ფატალურია თესლისთვის. ასე რომ, ნუ გამოიღებთ მათ ძალიან ხშირად და ნუ გააჩერებთ დიდი ხნის განმავლობაში.

შუქი

სინათლე ასევე ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორია თესლის განაყოფიერებაში. ასე რომ, შენახვის დროს შეეცადეთ თესლი დაიცვათ სინათლის ზემოქმედებისგან.

ჰაერი

კანაფის თესლის ტყავი ატარებს ჟანგბადს და ტენიანობას, რაც თავის მხრივ იწვევს რეაქციას თესლების გამოღვიძებასა და ფაღვივების პროცესზე. ასე რომ, თუ გინდათ, რომ თესლი უფრო დიდხანს ინახებოდეს და სიცოცხლისუნარიანი იყოს გაღვივებისას, მაშინ თესლი შეინახეთ ჰერმეტულ, ვაკუუმურ შეფუთვაში, ჟანგბადის გარეშე.

თუ თესლის გარე დაცვა არ არის საკმარისი, ალბათობა იმისა, რომ თესლი მიიღებს ძილის რეჟიმს, უკიდურესად მცირეა. ასეთ პირობებში თესლი დიდხანს არ ინახება.

მავნებლები

ობი და სოკოები

კანაფის თესლის ყველაზე ხშირი მტერი ობი და სოკოებია (მაგალითად, პითუმი ან რიქსიქტონია), ტენიანობის შემცველობა 10-დან 15% -მდე, ხოლო ტემპერატურა 15-დან 20 გრადუსამდე ტემპერატურაზე.

მწერები

ძალიან ხშირად, მწერები ანადგურებენ შენახულ თესლს. მაგრამ, მადლობა - დიატომიურ მიწას, მისი მეშვეობით შესაძლებელია თესლის ეფექტურად და იაფად დაცვა მავნებლებისგან. უფრო მეტიც, ეს არის აბსოლუტურად უსაფრთხო და მარტივი მეთოდი. ასეთი მიწა ნებისმიერ აგრონომიულ მაღაზიაში იყიდება.

მღრღნელები

მცირე ზომის მღრღნელებს, თაგვებს, ვირთხებს, უყვართ კანაფის თესლის ჭამა. ასე რომ, დარწმუნდით, რომ თესლი მოათავსეთ პლასტმასის ან მინის კონტეინერში, რათა თავიდან აიცილოთ მსგავსი არასასიამოვნო შემთხვევები.

კანაფის თესლის გაღვივება, შენახვის შემდეგ

თუ თესლი ჯერ კიდევ ახალია, მაშინ ისინი ნაყოფიერდებიან 95% -ზე მეტი ალბათობით.

ისინი რომლებიც 1-2 წლის განმავლობაში ინახება, შეიძლება გაღვივდეს შედარებითუფრო ნელა. ასეთი თესლისგან აღმოცენებულ მცენარეებში იმუნიტეტი უკიდურესად დაბალია. სწორად შენახვისას, თესლი ღვივდება მაშინაც კი, თუ ინახება 5 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში.

თუ შენახვის პირობები არ დაირღვა, მაგრამ ამ თესლების 50% მაინც არ გაღვივდა, მაშინ, სავარაუდოდ, ამ თესლების საშუალო შენახვის ვადა ამოიწურა.

თუ თესლს მაცივარში ინახავთ, არ გამოიღოთ ისინი სანამ არ გადაწყვეტთ მათ განაყოფიერებას! ხოლო როდესაც კონტეინერს მაცივრიდან გამოიღებთ, ნუ იჩქარებთ მის გახსნას. მიეცით საშუალება რომ გათბეს ოთახის ტემპერატურამდე თავისით, საშუალოდ 12 საათის განმავლობაში. შემდეგ, უკვე შეგიძლიათ ამოიღოთ და გააღვივოთ თესლი.

პირველ ეტაპზე, გროვერები ჩვეულებრივ იყენებენ კანაფის თესლს. ხოლო შემდგომ, როდესაც უკვე აქვთ დედა მცენარე, მებაღე ყოველთვის დგება დილემის წინაშე- როგორ გააგრძელოს კანაფის გაზრდა. ეკონომიის თვალსაზრისით, კლონების გამოყენება მომგებიანია. მაგრამ კლონების გამოყენება ყოველთვის, არის თუ არა კარგი გადაწყვეტილება? ამ სტატიაში, ჩვენ ვეცდებით გავარკვიოთ ეს.

რა უპირატესობა აქვს კანაფის თესლს?

• ფოტოპერიოდული ჯიების გარდა, შესაძლებელია ავტომოყვავილის მოყვანაც. ეს ნიშნავს, რომ სწრაფად შეგიძლიათ აიღოთ მოსავალი დ მოწიოთ.
• თესლის ყიდვა ინტერნეტით ძალიან მარტივია.
• ჯიშების ფართო არჩევანი, განსხვავებული გენეტკებით.
• სხვადასხვა ჯიშის ერთდროულად მოყვანა.
• თესლის შენახვა შესაძლებელია მრავალი წლის მანძილზე, კულტივაციისთვის ოპტიმალური პირობების დაცდამდე.

რა უარყოფითი მხარე აქვს კანაფის თესლს?

• ფინანსური ხარჯები. თითოეულ თესლზე უნდა გადაიხადოთ თანხა. და თუ ისინი ელიტურია, თანხა არც ისე პატარაა!
• თესლი შესაძლოა არ გაღივდეს.
• უფრო მეტად არის გამოვლენილი დაავადებები მასში, და ობის წარმოქმნა.

რა უპირატესობა აქვს კლონებს?

• თანხის ეკონომია. ერთისგან შესაძლოა რამდენიც გნებავთ იმდენი მცენარის კლონირება.
• ადგილის ეკონომია. ყლორტები გაცილებით პატარა ადგილს იკავებენ. გაზრდის შემთხვევაში, კლონებს არ ექნებათ ცენტრალური ღერო, რის გამოც ბუჩქს გააჩნია მცირე ზომის ფორმა.
• დიდი მოსავალი. განსაკუთრებით, თუ ყლორტები დიდი ხნის განმავლობაში იმყოფებიან ვეგეტაციის სტადიაში.
• რამდენადაც ბუჩქი უკვე ფორმირებულია, ვეგეტაციაში ვაყოვნებთ იმდენ ხანს, სანამ არ დაუფორმირდება ფესვთა სისტემა.
• კლონებში ნაკლებად ვლინდება სხვადასხვა ტიპის დაავადებები და ობი.

რა უარყოფითი აქვს კლონებს?

• გამოცდილების არარსებობა. ყველა გროვერს არ შეუძლია კლონირება.
• მთავარი უარყოფითი კლონებისა, ეს არის ის, რომ შეუძლებელია ავტომოყვავილე ჯიშის კლონირება. იმის გამო რომ კლონებს ესჭიროებათ დიდი ხანი დაყოვნება ვეგეტაციის სტადიაში, ავტომოყვავილეები როგორც წესი იღუპებიან.
• კლონების შენახვა შეუძლებელია. როგორც კი გამოიყვანთ ჩითილს, ის უნდ აგადარგოთ, რომ არ დაიღუპოს.
• თუ მდედრი წარმონაქმნი,საიდანაც გამოგყავთ ჩითილი, აქვს გენეტიკური პრობლემა, ასეთივე პრობლემა შეექმნებათ კლონებსაც.
• არ არსებობს მრავალფეროვნება. თუ იყენებთ კლონებს, მაშინ გემო, სუნი და სხვა მახასიათებლები იქნება ერთნაირი.

გროვერები, რომლებსაც მოყავთ კანაფი გასაყიდად, უფრო მეტად იყენებენ კლონირების მეთოდს.
დამწყები გროვერები კი, რომლებსაც სურთ გაზარდონ ნაძვისხე, უფრო ხშირად იყენებენ კანაფის თესლს.

როგორც ვხედავთ, ორივე მათგანის მოყვანა [რაქტიკულია დ აფართოდ გამოიყენებენ მსოფლიოს გროვერები. რომელია უკეთესი თქვენს შემთხვევაში, თქვენი გადასაწყვეტია. არ არსებობს ამ კითხვაზე ცალსახა პასუხი.